Frederick Catherwood (1799-1854) – angielski architekt, inżynier, rysownik, malarz i odkrywca. Urodzony w Londynie w 1799 r. Jako architekt ukończył Królewską Akademię Sztuki w Londynie, a następnie studiował architekturę i sztukę klasyczną w Rzymie. Spędził dwa lata w Grecji studiując i rysując antyczną architekturę, a następnie z oblężonych przez Turków Aten przedostał się do Egiptu, gdzie wspólnie z dwoma kolegami z Royal Academy wynajął łódkę i przez rok zwiedzał i rysował ruiny wzdłuż Nilu.
Catherwood w Lewancie
W 1826 r. Frederick Catherwood powrócił do Londynu, gdzie przez trzy lata praktykował architekturę, a następnie wziął udział w pierwszej od początku stulecia naukowej wyprawie eksplorującej ruiny wzdłuż Nilu. W 1833 r. Catherwood wrócił do Kairu, gdzie na prośbę Mohamada Aliego wykładał architekturę na tamtejszym uniwersytecie. Następnie w towarzystwie Josepha Bonomi i Francisa Arundale zwiedził Lewant i Arabię Petryjską (dzisiejsza Palestyna, Synaj, Jordania i część Arabii Saudyjskiej). Spędził dwa miesiące w Jerozolimie czego efektem była mapa, z której później skorzystał Stephens. Wraz z Arundalem odwiedził Liban, a następnie powrócił do Londynu, by przetworzyć swe szkice na modne w tym czasie panoramy.
Catherwood w Ameryce
Tak poznał Johna Lloyda Stephensa i prawdopodobnie za jego namową popłynął praktykować architekturę w USA. Wspólnie ze Stephensem dwukrotnie zwiedzali Jukatan czego efektem były dwa dwutomowe dzieła Stephensa z ilustracjami Catherwooda. Catherwood wydał również własny album Views of Ancient Monuments in Central America, Chiapas and Yucatan. Jako podróżnik i wykształcony architekt bezbłędnie obalił tezy hrabiego de Waldeck, jakoby majańskie budowle miały egipskie czy hinduskie pochodzenie bądź też postawione zostały przez XIII-te plemię Izraela.
Gorączka złota
Większość dzieł Fredericka Catherwooda nieszczęśliwie spłonęła w czasie pożaru galerii w Nowym Jorku. Sam Catherwood w trakcie gorączki złota zawędrował do San Fransisco, gdzie otworzył sklep z zaopatrzeniem dla górników. Utonął w 1854 roku na pokładzie parowca Arctic, który zderzył się z francuskim parowcem Vesta.
Jeden komentarz