Karl Ruppert urodził się w 1895 roku w Phoenix (USA). Miłością do archeologii zapałał w trakcie swej pierwszej pracy akademickiej na Uniwersytecie Arizony. Asystował wtedy Buronowi Cummingsowi w trakcie licznych eksploracji regionu Kayenta. W latach 1921-1926 prowadził wykopaliska na stanowisku Pueblo de Arroyo w kanionie Chaco. W 1925 roku przystąpił do zespołu Carnegie Institution of Washington, z którym kontynuował eksplorację Mezoameryki przez kolejne 32 lata, poświęcając swoje życie bez reszty archeologii Majów.
Pierwsze badania Rupperta w Mezoameryce związane były z wykopaliskami archeologicznymi w Świątyni Wojowników w Chichen Itza, gdzie asystował Earlowi Morrisowi. Opublikował wiele prac dotyczących wykopalisk m.in. Świątyni Paneli Ściennych, Czerwonego Domu, Łaźni i Targowiska w Chichen Itza. Jego najbardziej znane dokonania Karla Rupperta z Chichen Itza to jednak badania i rekonstrukcja obserwatorium astronimicznego, znanego jako Caracol. Karl Ruppert słynął z precyzyjnych ręcznych rysunków architektury Majów
W 1931 roku Sylvanus G. Morley, który zarządzał z ramienia Carnegie Institution of Washington wykopaliskami archeologicznymi w Chichen Itza, zabrał Rupperta na ekspedycję do Calakmul, które zaraportował właśnie archeologom botanik Cyrus Lundell. Była to pierwsza z serii ekspedycja archeologiczna Carnegie Institution do południowo-wschodniego Campeche. Karl Ruppert z Morleyem pracował również w Yaxchilan i Edzna. W 1938 wizytował Izapa.
Karl Ruppert dowodził wszystkimi kolejnymi ekspedycjami archeologicznymi Carnegie Institution of Washington do południowo-wschodniego Campeche. Wyprawy te pozwoliły odkryć takie stanowiska jak Becan, Rio Bec I, II, III, IV i V, Xpuhil I, Hormiguero czy Uxul. Ruppert poprowadził też ekspedycję do Bonampak tuż po odkryciu tam słynnych malowideł. Wraz z Denisonem zaraportowali 13 grup E. Jednym z ostatnich jego projektów były pięcioletnie badania Mayapan i okolic w latach 1950., gdzie wraz z nim pracowali sir J. Eric S. Thompson, Edwin Shook, A. Ledyard Smith, Tatiana Proskouriakoff.
Rupert miał najdłuższy staż spośród wszystkich pracowników Departamentu Badań Historycznych, który następnie zmienił nazwę na Wydział Archeologii. Z Carnegie wycofał się dopiero w 1956 roku. Przeprowadził się wtedy do Santa Fe. Zamieszkał w domu, który dostał w darze od przyjaciela i był to jego pierwszy własny i prawdziwy dom z biblioteką. Sam zajął się jego wykończeniem. Nieliczni przyjaciele wspominają wspaniale spędzany tam czas i opowiadane przez Rupperta historie.
Ruppert nie cenił publicznych zgromadzeń i społecznych interakcji. Być może dlatego, pomimo licznych zasług, nie ma dziś nawet swojej strony w Wikipedii. Karl Ruppert zmarł nagle 14 sierpnia 1960 roku w klinice Mayo w Rochester w stanie Minnesota, dokąd udał się w związku swoim artretyzmem i bólem karku, który dokuczał mu od roku. Jest chyba najbardziej niedocenionym archeologiem i eksploratorem dawnej Mezoameryki.
Bibliografia:
Lambert, Marjorie F (1961) Karl Rupper, 1895-1960. „American Antiquity” 27(1):101-103
Ruppert, Karl; John H. Denison Jr (1943) Archaeological Reconnaissance in Campeche, Quintana Roo, and Peten. Publication 543, Carnegie Institution of Washington
Ruppert, Karl (1952). The Mercado, Chichen Itza. Carnegie Institution
13 komentarzy