Mezoameryka, Belize, archeologia, Maya, Majów, Niziny Majów, Luubantun, Toledo, stanowisko archeologiczne, stanowiska archeologiczne
Lubaantun to największe stanowisko archeologiczne w południowym Belize. Jest bardzo charakterystyczne ze względu na unikalną kamieniarkę wykonaną bez zaprawy z płaskich czarnych łupków. Słynie jednakże przede wszystkim z Kryształowej Czaszki, którą rzekomo odkryła tutaj Anna Mitchell-Hedges. Stanowisko znajduje się w departamencie Toledo, nieopodal wioski San Pedro Columbia nad rzeką Columbia.
Kryształowa Czaszka
Kryształowa Czaszka stała się symbolem tzw. zakazanej archeologii. Przez prawie stulecie budziła emocje, goszcząc na okładkach i w programach telewizyjnych. Kilka podobnych artefaktów przewijało się przez aukcje i prywatne kolekcje. Przypisywano im właściwości ponadnaturalne, wskazując na brak technologii, jaką mogły być wykonane współcześnie, bez śladu po jakiejkolwiek obróbce. Najsłynniejszą z nich miała znaleźć mała Anna Mitchell-Hedges w ruinach Lubaantun, pod kamiennym ołtarzem w trakcie ekspedycji w latach 1920. Czaszka wypłynęła jednak jako znalezisko dopiero w latach 1940…
W 1983 r. Norman Hammond, oglądając artefakt zwrócił uwagę na ślady obróbki Kryształowej Czaszki metalowym wiertłem. Anna Mitchell-Hedges odmówiła wtedy przekazania czaszki do testów, aż do śmierci utrzymując legendę co do jej autentyzmu. W 2007 i 2008 r. czaszka była badana w laboratoriach Smithonian Institution, gdzie na powierzchni artefaktu zidentyfikowano ślady obróbki wysokoobrotowym metalowym narzędziem. Podobną technologią Majowie oczywiście nie dysponowali.
Wykopaliska archeologiczne
W latach 1914-1915 w Lubaantun pojawili się Raymond E. Merwin i A. W. Carpenter. W tamtym czasie stanowisko nazywało się Rio Grande, od rzeki, która płynie nieopodal w stronę zatoki Port Honduras. Merwin i Carpenter wykonali pierwsze mapy oraz dokumentację fotograficzną stanowiska. Merwin odkrył tu pierwsze znaczniki boiskowe, które zawiózł później do Muzeum Peabody. Naszkicował również boisko do pok-ta-pok (pitz), na którym starannie zaznaczył pozycje tych markerów. Było to pierwsze boisko do pitz zlokalizowane na stanowisku archeologicznym z okresu klasycznego (250-909 n.e.) oraz pierwsze markery odkryte w Mezoameryce.
Jak dotrzeć do Lubaantun?
Do ruin Lubaantun (prawie) można dotrzeć lokalnym autobusem z Punta Gorda, stolicy dystryktu Toledo. Podróż tym autobusem, pełnym lokalnych kolorytów, jest sama w sobie przygodą. Można również dojechać tu samochodem, zalecane jest jednak wysokie zawieszenie, a najlepiej napęd 4 x 4. Opłata za wstęp na stanowisko archeologiczne wynosiła w roku 2024 10 BZD (dolarów belizeńskich).
2 komentarze