Frederick Catherwood (1799-1854)

Mezoameryka, archeologia, odkrywcy, podróżnicy

Frederick Catherwood (1799-1854) –  angielski architekt, inżynier, rysownik, malarz i odkrywca. Urodzony w Londynie w 1799 r. Jako architekt ukończył Królewską Akademię Sztuki w Londynie, a następnie studiował architekturę i sztukę klasyczną w Rzymie. Spędził dwa lata w Grecji studiując i rysując antyczną architekturę, a następnie z oblężonych przez Turków Aten przedostał się do Egiptu, gdzie wspólnie  z dwoma kolegami z Royal Academy wynajął łódkę i przez rok zwiedzał i rysował ruiny wzdłuż Nilu.

Catherwood w Lewancie

W 1826 r. Frederick Catherwood powrócił do Londynu, gdzie przez trzy lata praktykował architekturę, a następnie wziął udział w pierwszej od początku stulecia naukowej wyprawie eksplorującej ruiny wzdłuż Nilu. W 1833 r. Catherwood wrócił do Kairu, gdzie na prośbę Mohamada Aliego wykładał architekturę na tamtejszym uniwersytecie. Następnie w towarzystwie Josepha Bonomi i Francisa Arundale zwiedził Lewant i Arabię Petryjską (dzisiejsza Palestyna, Synaj, Jordania i część Arabii Saudyjskiej). Spędził dwa miesiące w Jerozolimie czego efektem była mapa, z której później skorzystał Stephens. Wraz z Arundalem odwiedził Liban, a następnie powrócił do Londynu, by przetworzyć swe szkice na modne w tym czasie panoramy.

Catherwood w Ameryce

Tak poznał Johna Lloyda Stephensa i prawdopodobnie za jego namową popłynął praktykować architekturę w USA. Wspólnie ze Stephensem dwukrotnie zwiedzali Jukatan czego efektem były dwa dwutomowe dzieła Stephensa z ilustracjami Catherwooda. Catherwood w 1844 r. wydał też własny album Views of Ancient Monuments in Central America, Chiapas and Yucatan. Jako wykształcony architekt bezbłędnie obalił tezy hrabiego de Waldeck, jakoby majańskie budowle miały egipskie czy hinduskie pochodzenie bądź też postawione zostały przez XIII-te plemię Izraela.

Gorączka złota

Większość dzieł Fredericka Catherwooda nieszczęśliwie spłonęła w czasie pożaru galerii w Nowym Jorku. Sam Catherwood w trakcie gorączki złota zawędrował do San Fransisco, gdzie otworzył sklep z zaopatrzeniem dla górników. Utonął w 1854 roku na pokładzie parowca SS „Arctic”, który zderzył się z francuskim parowcem SS „Vesta”.